Τα μάτια της που με κοιτούσε ήταν ελπίδα, το χαμόγελό της ευτυχία.- ήταν σοφός
όταν σκεφτόταν και φιλόσοφος όταν μιλούσε.
Έλληνας φιλόσοφος που έζησε στην αρχαιότητα...
Καάν, όταν πηγαίνει στη Θεσσαλονίκη για σπουδές στο πανεπιστήμιο, συναντά ένα πολύ διαφορετικό περιβάλλον και αφού δεν βιώνει τα προβλήματα του να είναι διαφορετικός σε αυτό το περιβάλλον, ξεχνά ότι είναι μέλος της μειοψηφίας.
Όταν η Ελένη τελειώνει την ανάγνωση του βιβλίου, στρέφεται στις αναμνήσεις της, διαβάζοντας το παλιό της ημερολόγιο και τα ποιήματα που της έγραψε ο Καάν. Καθώς τα περιηγείται, αναπολεί τις όμορφες στιγμές του παρελθόντος.
Τα τελευταία χρόνια, αρχίσαμε να βλέπουμε τα κατοικίδιά μας ως μέλη της οικογένειάς μας και να τα θεωρούμε αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας. Έχουμε μάθει να συμβιώνουμε μαζί τους και να προσαρμόζουμε τη ζωή μας σύμφωνα με τις ανάγκες τους.
